ofatijon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-fa-ti-jon

Etimologiyasi

OFATIJON Bu sifat 'baxtsizlik' maʼnosini anglatadigan arabcha ofat otiga (АРС, 50) -i izofasini qoʻshib, jon otiga (q.) bogʻlab tuzilgan birikma boʻlib (ТжРС, 291: ofat; ofati chrn), oʻzbek tilida qoʻshib yoziladi; 'oʻziga maftun qilish darajasida gʻoyat güzal' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 550).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

arab. + fors. – jonga ozor beruvchi; jafokor maʼshuqa;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻziga maftun qilib, dildan uradigan gʻoyat goʻzal ayol. ◆ Shu ondayoq boʻldim parishon, Shu ondayoq oʻrtandi tanim, Qaydan kelding, ey ofatijon? Uygʻun. ◆ Qizlarning hammasi sutga chayilganday oq, ofatijon! Atrofimizda girdikapalak boʻlishadi. "Yoshlik".

Antonimlari

ОФАТИЖОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ofatijon
сердцеедка, неотразимая красавица.