oftobtigʻa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

of-tob-ti-gʻa

Etimologiyasi

OFTOBTIGʻA Bu ot tojik tilida oftob oti bilan (q.) 'nur' maʼnosini anglatadigan tega otidan (ТжРС, 393: tegai oftob) tuzilgan boʻlib, oʻzbek tilida tega oti tarkibidagi ye (e) tovushi i tovushiga admashtiripgan; 'quyosh nuri' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 551).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

oftob.. + f. — pichoq, xanjar dami; togʻ choʻqqisi, qoya

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kungay; oftob nuri tikka tushib turadigan yer. ◆ Biz yalanglarni koʻzdan kechirib payqadikki, tajriba oʻtkazish uchun aynan shu yer bekorga tatshnmagan — kungay, oftobtigʻa. "Yoshlik" . ◆ Qishning oxirlari edi: hali bahor boshlangan boʻlmasa ham, ustma-ust kelayotgan oftobli kunlar oftobtigʻalardagi qorlarni eritgan. S. Ayniy, „Qullar“ .

Antonimlari

ОФТОБТИҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.