ogʻ
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ogʻ
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
OGʻ ’ishton, shimning ikki pochasi qoʻshiladigan joy’. Shimining o gʻ i sitilib ketibdi. Qadimgi turkiy tilda ’chov’, ’chot’ maʼnosini anglatgan bu ot a:gʻ tarzida talaffuz qilingan (Devon, I, 109), keyinroq a: unlisining choʻziqlik belgisi yoʻqolgan va bu unli oʻzbek tilida â unlisiga almashgan: a:gʻ > agʻ > âgʻ. Bu soʻzning hozirgi maʼnosi gavdadan kiyimga koʻchirish asosida yuzaga kelgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Ishton yoki shimning ikki pochasi qoʻshiladigan joyi, chovi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОҒ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.