ogʻirchilik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-gʻir-chi-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Qiyinchilik, ogʻir, mushkul ahvol; mashaqqat. ◆ Ogʻirchilik koʻrgan odam. n ◆ Oʻgʻlingni tirik yetim qilma. Bolang tufayli har qancha ogʻirchilik boʻlsa, us-tingga ol. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Ular har qancha ogʻirchilikka chidab, birla-shishlari kerak. S. Ahmad, „Ufq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОҒИРЧИЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.