ogʻiz-burun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-gʻiz—bu-run

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ogʻiz va burun. Ogʻzi-bur-nini qop-qora qon qilmoq.

Ogʻiz-burun oʻpishmoq salb. Juda inoq boʻlib ketmoq, topishib olmoq. ◆ Boylar, katta yer egalari, amaldorlarning hammasi bir-biri bilan ogʻiz-burun oʻpishgan. M. Oʻrin-xoʻjayev, „Unutilmas kunlar“ . Ogʻiz-burnini moylamoq ayn. ogʻzini moylamoq q. moylamoq.

Xumparning ogʻzi-burnini moylab, qoʻlga olib boʻlmasmikin? P. Tursun, Oʻqituvchi.

Antonimlari

ОҒИЗ-БУРУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ogʻiz-burun:
◆ ogʻiz-burun oʻpishmoq быть в очень близких отношениях, быть коротко знакомыми, быть собутыльниками.