ogʻmachi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ogʻ-ma-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Bir gapda turmaydigan, ha-deb ayniyveradigan irodasiz odam, ikki-lanuvchi; ikkiyuzlamachi. ◆ Ogʻmachi kambagʻal-larimizning ogʻzini moylashyapti tulki boy-lar. N. Safarov, „Olovli izlar“ .
2 siyos. Bosh yoʻldan chekinuvchi, chetga chi-quvchi, ogʻuvchi. ◆ Oʻng ogʻmachilar. Soʻl ogʻmachilar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ОҒМАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.