ogʻmachi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ogʻ-ma-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bir gapda turmaydigan, ha-deb ayniyveradigan irodasiz odam, ikki-lanuvchi; ikkiyuzlamachi. ◆ Ogʻmachi kambagʻal-larimizning ogʻzini moylashyapti tulki boy-lar. N. Safarov, „Olovli izlar“ .
2 siyos. Bosh yoʻldan chekinuvchi, chetga chi-quvchi, ogʻuvchi. ◆ Oʻng ogʻmachilar. Soʻl ogʻmachilar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОҒМАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.