Kontent qismiga oʻtish

ohorli

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

o-hor-li

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Ohor berilgan, ohorlangan. ◆ Ohorli chit.

2 Ohori ketmagan, tutilmagan; kiyil-magan, yangi. ◆ Erali boshida yangicha gilam doʻppi, egnida ohorli olacha toʻn kiyib kelgan edi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ . ◆ Toʻxtaxola-ning oʻzi ham ohorli koʻylagini kiyib, oq doka roʻmolini oʻrab olgan. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ОҲОРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

ohorli
лощёный, крахмальный; накрахмаленный; ◆ ohorli kiyim новая (ещё не стиранная) одежда.