ohorli
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]o-hor-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Ohor berilgan, ohorlangan. ◆ Ohorli chit.
2 Ohori ketmagan, tutilmagan; kiyil-magan, yangi. ◆ Erali boshida yangicha gilam doʻppi, egnida ohorli olacha toʻn kiyib kelgan edi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ . ◆ Toʻxtaxola-ning oʻzi ham ohorli koʻylagini kiyib, oq doka roʻmolini oʻrab olgan. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ОҲОРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
ohorli
лощёный, крахмальный; накрахмаленный; ◆ ohorli kiyim новая (ещё не стиранная) одежда.