ohorli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-hor-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ohor berilgan, ohorlangan. ◆ Ohorli chit.

2 Ohori ketmagan, tutilmagan; kiyil-magan, yangi. ◆ Erali boshida yangicha gilam doʻppi, egnida ohorli olacha toʻn kiyib kelgan edi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ . ◆ Toʻxtaxola-ning oʻzi ham ohorli koʻylagini kiyib, oq doka roʻmolini oʻrab olgan. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Antonimlari

ОҲОРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ohorli
лощёный, крахмальный; накрахмаленный; ◆ ohorli kiyim новая (ещё не стиранная) одежда.