olacha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-la-cha

Etimologiyasi

OLACHA ’yoʻl-yoʻl mato'. Bu yerlarda o l a ch a chopon kiyish rasm boʻlgan. Bu ot eski oʻzbek tilida ’har xil tusli’ maʼnosini anglatgan ala sifatidan -cha qoʻ-shimchasi bilan yasalgan; oʻzbek tilida soʻz boshlanishida-gi a unlisi â unlisiga, ikkinchi, uchinchi boʻgʻinlardagi a unlilari ä unlilariga almashgan: ala + cha = alacha > âlächä. Bu soʻz K.K.Yudaxin lugʻatida eroncha deb belgi — langan (КРС, 46).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ingichka yoʻlli, odatda paxta ipidan, baʼzan ip va ipakdan toʻqiladigan mato. ◆ Bir kiyimlik olacha. Olacha qop. yat Un solingan olacha boʻz xalta ham ogʻzi ochiqli-gicha qolib ketaveribdi. N. Maqsudiy, „Lay-latulqadr“ . ◆ Erali boshida yangicha gshgam doʻp-pi, egnida ohorli olacha toʻn kiyib kelgan edi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ .

2 ayn. ola-bula 1. ◆ Olacha qovun.

Antonimlari

ОЛАЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

olacha
1 алача (род полосатой хлопчатобумажной или полушёлковой ткани кустарного производства);
2 пёстрый, пятнистый; полосатый.