olapar

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-la-par

Etimologiyasi

OLAPAR ’ola tusli’ (itga tusiga qarab berila — digan ism). O l a p a r faqat notanish kishiga vo— vullaydi. Bu soʻz asli qadimgi turkiy tildagi ’har xil tusli’ maʼnosini anglatgan ala sifatiga ’belgi’, ’ni-shona’ maʼnosini anglatgan par soʻzini qoʻshib tuzilgan boʻlsa kerak; oʻzbek tilida soʻz boshlanishidagi a unlisi â unlisiga, ikkinchi, uchinchi boʻgʻinlardagi a unlilari ä unlilariga almashgan: ala + par = alapar > âläpär.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ola tusli it laqabi va shunday laqabli it. ◆ Bir olapar ellik qadamcha narida allanarsani gʻajir edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Bostirma tagida mudrab yotgan qari olapar egasiga koʻmakka otlan-di-yu, qoq yagʻriniga Mamatqassobning kal-tagini yeb, vangilpaganicha juftakni rost-ladi. "Yoshlik" .

Antonimlari

ОЛАПАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

olapar
пёстрая шкура (масть и кличка собаки).