olifta
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-lif-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kiyimiga va oʻziga zeb beruvchi; satang, bashang. ◆ Olifta yigit. n ◆ Sochini ikkita qilib oʻrib olgan, ikki chekkasiga gajak qoʻygan bu olifta juvon tugunini soʻriga tashlab, bir uh tortib olgach, Salimga qarab baqrayib qoldi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
2 Shunday kishilar uchun moye, satanglarga xos. ◆ Olifta kiyim. Olifta kiyin-moq. n ◆ [Salimboyvachcha] Olifta tikilgan qora movut chakmonga oʻralib, bir qoʻlida zontik ushlab, hech qayoqqa nazar tashlamay, gerdayib keladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОЛИФТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
olifta
щеголь, франт; // щеголеватый; франтовской, франтоватый; нарядный; // щеголевато, нарядно; с фасоном; ◆ olifta yigit щеголеватый молодой человек; ◆ olifta kiyim щегольской костюм; ◆ olifta kiyinmoq нарядно одеваться, одеваться с шиком.