olim
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-lim
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[ arab. - bilimli, ilmli, dono; maʼlumotli ]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Fanning biror sohasi boʻyicha maxsus bilimga ega boʻlgan kishi. ◆ Oʻzbekiston olimlari. Yosh olim. Tilshunos olim.
2 Umuman, bilimli kishi. ◆ Olim boʻlsang, olam seniki. Maqol . ◆ Oz-ozdan oʻrganib, olim boʻlur. Maqol . ◆ Aflotun ham, Arastu ham zamonasining koʻp dono, koʻp aqlli olimlari boʻlgan, shubhasiz. P.Tursun, „Oʻqituvchi“ .
3 Olim (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОЛИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.