olqish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ol-qish

Etimologiyasi

OLQISH ’qoʻllab-quvvatlashni, mamnunlikni bil-diruvchi qarsak’. Yigʻilganlar uni o l h i sh b i l a n harshi oldi. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi 'xursand qil-’, ’maqta-’ maʼnolarini anglatgan al- feʼliga 'takror’ maʼnosini ifodalovchi -qa qoʻshimchasining -qï shaklini va -sh harakat nomi qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan (ЭСТЯ, I, 137; Devon, I, 123; DS, 38); maʼno ta-raqqiyoti natijasida harakat nomi otga koʻchgan; oʻzbek tilida a unlisi â unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: (al- + qï = alqï-) + sh = alqïsh > âlqish.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yaxshilik tilab aytilgan, ay-tiladigan soʻzlar, maqtov, duo. ◆ Olqish olgan omondir, qargʻish olgan yomondir. Maqol . n ◆ Taqdir taqozosi bilan yoʻl-yoʻlakay behisob achchiq-chuchuk mazasini totdi, piching ham, olqish ham eshitdi. "Yoshlik" .

2 Mamnunlik, tahsin bildiruvchi qar-saklar. ◆ Mirsoatning hisob maʼruzasidan keyin uzoq olqish boʻladi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Qoʻshiqning oxiri olqishlarga koʻmi-lib ketdi. N. Aminov, „Yolgʻonchi farish-talar“ .

Antonimlari

ОЛҚИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Yoqutcha: алгыс (algıs)

Ruscha _ru

olqish
1 выражение благожелания, благословение; пожелание добра; вознесение молитвы (за кого-л.); ◆ olqish olgan omondir, qargʻish olgan yomondir посл. получивший благословение - жив-здоров, получивший проклятие - плох;
2 в форме мн. числа см. olqishlar.