omil
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Omil I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-mil
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[ arab. – sabab; taʼsirchan kuch ]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Ish-harakat, voqea-qodisa va sh.k. ning yuzaga chiqishi, sodir boʻlishi uchun sabab boʻlgan narsa; sabab. ◆ Otabekning maʼnaviy nadari boʻlgan Hasanali ota uning maxfiy dardining asli omilini izlaydir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Chigitga gamma nurlari berish viltga qarshi kurashdagi asosiy omillardan biri. Mirmuhsin, „Umid.“
Omil II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-mil
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[ arab. – ishlovchi, harakatdagi; haqiqiy; ishchi, xizmatchi ]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror ishni yaxshi egallagan; usta, mohir, omilkor. ◆ Birni ikkiga chaqib, ikkini toʻrt qilishga omil ota qizini [Tannozxonni] ishlagani qoʻymagan edi. Q. Maxsumov, „Muhabbat qoʻshigʻi“ .
2 Omil (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Sabab,faktor
Antonimlari[tahrirlash]
ОМИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
omil