omilkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-mil-kor

Etimologiyasi

OMILKOR Bu sifat 'biror ishni amalga oshirishning eng makbul yoʻli' maʼnosini anglatadigan arabcha omsh otiga (ARS, 541) -kor koʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ustadik bilan ish yuritadigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 536).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

a. + f. jlSJ-.lt — ishbilar-mon, mohirlik bilan ishlovchi, oqil

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Omillik, ustalik bilan ish koʻruvchi; usta, omil. ◆ Omshshor dehqon. Omilkor toʻquvchi. m ◆ Amakilarining bu borada omilkor, puxta kishilar ekanini bilgani uchun Islomboy indamay qoldi. X. Sultonov, „Bir oqshom ertagi“ .

Antonimlari

ОМИЛКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

omilkor
искусный; // искусный мастер, знаток; ◆ paxtaga omilkor odamlar искусные хлопкоробы.