orasta

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-ras-ta

Etimologiyasi

ORASTA Bu sifat 'zeb ber-', 'tartibli xolatga keltir-' maʼnosini anglatadigan tojikcha orostan feʼlining (ТжРС, 288) orost oʻtgan zamon asosiga -a koʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan oʻtgan zamon sifatdoshi shakli boʻlib, oʻzbek tilida ikkinchi boʻgʻindagi o tovushi a tovushiga admashtirilgan; 'zeb berilgan', 'saranjom-sarishta' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 540).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — bezatilgan, ziy-

natlangan; tarbiyali, odobli] Tartibga so-lingan, oro berilgan, yasatilgan, bezatilgan. ◆ Tillarang sochlari orasta qshshb taral-gan, koʻzlari havorang bu juvon, qoʻllarini xaiiamu choʻntagiga tiqqanicha, bizga kulib qarab turardi. "Yoshlik" . ◆ Tong yorishmasdan turib, qoʻliga su purgi oladi-da, yarim soatga qolmay hammayoqni orasta qshshb qoʻyadi. S. Ahmad, «Yulduz» .

Antonimlari

ОРАСТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

orasta
1 убранный, прибранный, опрятный (о помещении или дворе); ◆ uyni orasta qilmoq приводить комнату в порядок, прибирать в комнате;
◆ 2: oʻzini orasta qilmoq принаряжаться, приукрашиваться.