oriyatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-ri-yat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Or-nomusni biladigan, oʻz obroʻyini qadrlaydigan; nomusli. ◆ Oriyatli odam, n Akbarali oriyati odam! Qasd ol-may qoʻymaydi. S. Ahmad, Ufq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОРИЯТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
oriyatli
стыдливый, совестливый; дорожащий своим достоинством, своей честью; обладающий чувством собственного достоинства.