orlanmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
or-lan-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Or-nomus qilmoq, uyal-moq; tortinmoq, oʻziga munosib koʻrmaslik. ◆ Bshshaganni soʻrab oʻrgangan olim, orlanib soʻramagan oʻziga zolim. Maqol . n ◆ -Men shu choqqacha, — dedi Xushroʻy, — bandasiga bosh egishni va bandasi oldida tavba qilishni or bildim va shu orlanishim orqasida har kim-ning ustida yurdim. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОРЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
orlanmoq
стыдиться, стесняться; совеститься, смущаться; bilmaganni soʻrab oʻrgangan olim, orlanib soʻramagan oʻziga zolim посл. привыкший спрашивать становится учёным, стесняющийся спрашивать - враг самому себе.