ortiqcha
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
or-tiq-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Belgili miqdordan ortiq; koʻp. ◆ Ortiqcha pul. Ortiqcha xarajat.
2 Keragidan, yoʻl qoʻyilishi mumkin boʻl-ganidan ortiq, haddan ziyod. ◆ -Meni ortiqcha izzatu ikrom qilib, noqulay ahvolga so-lyapsizlar, — dedi Umid. Mirmuhsin, «Umid» . ◆ Sodda odam ortiqcha xursandchilikdan ham oʻzini yoʻqotib qoʻysa ajab emas. P. Tursun, «Oʻqituvchi» . Erining bu soʻziga Oʻzbek oyim or-tiqcha qizishadi, labi-labiga tegmay bo-billab beradi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. Bizniki [tomorqa] normadan uch hissa or-tiqcha. Oybek, O.v. shabadalar.
3 Keraksiz, foydasiz. ◆ Ortiqcha gap. n ◆ Nazokatga bolalari yoʻgʻida ermak boʻlgan Nazmi keyinchalik ortiqcha boʻlib qoldi. Shuhrat, «Umr pogʻonalari» . ◆ Qirqilgan qulogʻi tep-tekis boʻlib ketgan, bu uning [Qulmat qorining] silliq kallasiga shunday yarash-ganki, sogʻ qulogʻi xuddi ortiqchaday koʻri-nardi. A. Muxtor, «Opa-singillar» . ◆ Hasanali endigi oʻtirishni ortiqcha topib, oʻrnidan turdi. A. Qodiriy, «Oʻtgan kunlar» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОРТИҚЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
ortiqcha