ortiqcha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

or-tiq-cha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Belgili miqdordan ortiq; koʻp. ◆ Ortiqcha pul. Ortiqcha xarajat.

2 Keragidan, yoʻl qoʻyilishi mumkin boʻl-ganidan ortiq, haddan ziyod. ◆ -Meni ortiqcha izzatu ikrom qilib, noqulay ahvolga so-lyapsizlar, — dedi Umid. Mirmuhsin, «Umid» . ◆ Sodda odam ortiqcha xursandchilikdan ham oʻzini yoʻqotib qoʻysa ajab emas. P. Tursun, «Oʻqituvchi» . Erining bu soʻziga Oʻzbek oyim or-tiqcha qizishadi, labi-labiga tegmay bo-billab beradi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. Bizniki [tomorqa] normadan uch hissa or-tiqcha. Oybek, O.v. shabadalar.

3 Keraksiz, foydasiz. ◆ Ortiqcha gap. n ◆ Nazokatga bolalari yoʻgʻida ermak boʻlgan Nazmi keyinchalik ortiqcha boʻlib qoldi. Shuhrat, «Umr pogʻonalari» . ◆ Qirqilgan qulogʻi tep-tekis boʻlib ketgan, bu uning [Qulmat qorining] silliq kallasiga shunday yarash-ganki, sogʻ qulogʻi xuddi ortiqchaday koʻri-nardi. A. Muxtor, «Opa-singillar» . ◆ Hasanali endigi oʻtirishni ortiqcha topib, oʻrnidan turdi. A. Qodiriy, «Oʻtgan kunlar» .

Antonimlari

ОРТИҚЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

ortiqcha

Ruscha _ru

ortiqcha
1 лишний, излишний; // излишне; больше;
2 добавочный; // добавочно.