orzumand
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
or-zu-mand
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
ORZUMAND Bu tojikcha sifat orzu otiga (q.) 'ega boʻlish' maʼnosini ifodadaydigan -mand qoʻshimchasini (ТжРС, 542) küshib hosil qilingan boʻlib, 'orzu qiluvchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 541).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
f. jjjf- istovchi, xoh-lovchi, intiluvchi; orzu qiluvchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Orzu qi-luvchi, istovchi; intizor, mushtoq. U ◆ seni bir koʻrishga orzumand. shsh Nusratbek mash-shoqlarning bir-ikki ashulasini eshitishga orzumand edi. S. Nurov, „Maysalarni ayoz ur-maydi“ . ◆ -Suhbatingizga orzumand edik, shosh-mang, marhamat kiling! — dasturxonga isho-rat qildi Olimxon. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОРЗУМАНД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
orzumand
уст. книжн. надеющийся, исполненный надежд, питающий надежду; имеющий желание; ◆ institutga kirishga orzumandman я хочу (имею желание) поступить в институт, ◆ suhbatingizga orzumand edik мы надеялись на беседу с вами.