osigʻliq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-sigʻ-liq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Osib qoʻyilgan, osilgan holdagi; osilgan holda. ◆ Eshikdan kirave-rishda oʻng qoʻlda erkak kishining kostyumi osigʻliq turibdi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Bobo-qul ota oʻzining temir hassasi bshshn yoʻgʻon tut daraxtiga osigʻliq choʻyan zangni chaiyuq-da. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ -Boʻronbek Arslonbekov, — dedi u yelkasiga osigʻliq charm sumkasini ocharkan. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
2 Biriktirilgan, tirkalgan. ◆ Soʻnggi vagon orqasiga osigʻliq qizil fonargina yana bir necha daqiqa koʻrinib turdi. H. Gʻulom, „Feruza“ . ◆ Pritsep osigʻliq mashinalar toʻxtov-siz qatnardi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОСИҒЛИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
osigʻliq
висячий, подвешенный, висящий; ◆ devorda qoʻshogʻiz miltiq osigʻliq на стене висит двуствольное ружье.