osigʻliq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

o-sigʻ-liq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Osib qoʻyilgan, osilgan holdagi; osilgan holda. ◆ Eshikdan kirave-rishda oʻng qoʻlda erkak kishining kostyumi osigʻliq turibdi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Bobo-qul ota oʻzining temir hassasi bshshn yoʻgʻon tut daraxtiga osigʻliq choʻyan zangni chaiyuq-da. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ -Boʻronbek Arslonbekov, — dedi u yelkasiga osigʻliq charm sumkasini ocharkan. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

2 Biriktirilgan, tirkalgan. ◆ Soʻnggi vagon orqasiga osigʻliq qizil fonargina yana bir necha daqiqa koʻrinib turdi. H. Gʻulom, „Feruza“ . ◆ Pritsep osigʻliq mashinalar toʻxtov-siz qatnardi. Gazetadan .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ОСИҒЛИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

osigʻliq
висячий, подвешенный, висящий; ◆ devorda qoʻshogʻiz miltiq osigʻliq на стене висит двуствольное ружье.