osor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-sor

Etimologiyasi

a. jlif — J>\ (iz, qoldiq, belgi; rivoyat; qadimiyat yodgorligi; taʼsir) s. ning. koʻpl.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. Asar, belgi, nishona. ◆ Buovoz va bu ohang shunchashr qadimiyki, ne-ne goʻzal ayollaru saodatmand erlarning bezavol orzu-laridan jonsiz bir osor. M. M . Doʻst, Gala-tepaga qaytish. ◆ Kim bilurdi odamu olam na-dur, hayvon nechuk ? Boʻlmasa erdi agar insonda bu osori shsh. Hamza .

Osori atiqa \a. + f. ■cbitjlif — qadimiy, antik yodgorliklar] Qadim dunyo nishona-lari, qadimdan, antik dunyodan qolgan yodgorliklar, obidalar. ◆ Oʻrta Osiyo osori ati-qalari. m ◆ Xiva, Buxoro, Samarkand kabi kadimiy shaharlarimiz, asriy osori ati-kalar, ulugʻlar kadamjolarini olib koʻray-lik, axir, ularning har birini bino etish uchun ne-ne zahmat chekshshagan. Gazetadan . ◆ Ularni koʻrib, Samarqandning mahobatli osori atiqalarini koʻrish niyati yanada ortdi. w:Gazetadan .

Antonimlari

ОСОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

osor
книжн. памятники; ◆ osori atiqa памятники древности, памятники старины.