ovlovchi
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ov-lov-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ovlamoq fl. sfdsh.
2: Baliq ovlovchi Baliq ovi bilan shugʻullanuvchi, baliq ovi ishqibozi. ◆ Suv havzasi xoʻjalik hisobiga oʻtkazilgach, na-zorat kuchaydi, turli yerlardan kelgan havas-kor bsshiq ovlovchilar soni keskin kamaydi. Gazetadan . Koʻngil ovlovchi Birovni oʻziga moyil etuvchi; xursand qiluvchi, kayfini chogʻ etuvchi. ◆ Mirvali Tolibjonning jasadi-ni olib oʻtgan mashina koʻzdan yoʻqolguncha picha dilxun boʻlib turdi-da darrov bu dilxun-lik oʻrnini boshqa — koʻngilni ovlovchi, tuygʻu-larni erkalatuvchi ovunchoq egallab oldi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОВЛОВЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.