ovsar
[tahrirlash]
ovsar I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ov-sar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Gap anglamaydigan, esi pastroq. ◆ Muhsina xonim, ovsarligi bekor, axir, Nina Richi yoinki Rina Nichini bilgan kampirni ovsar deb boʻlarmidi? M. M. Doʻst, „Lolazor.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ovsar II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ov-sar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Tuya boshiga kiydirib qoʻyila-digan maxsus boshvoq. ◆ Jigʻasi nuqradan, ovsari tilla. Men boʻlaman ushbu norning egasi. "Nigor va Zamon" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОВСАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
ovsar I
глуповатый, придурковатый; бестолковый.
ovsar II
недоуздок верблюда.