ovsin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ov-sin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
1 Aka-ukalarning xotinlari (bir-biriga nisbatan). -Kecha kelib, bugun xoʻjayinlik qilishni senga kim qoʻyibdi, oyimcha, — dedi qoʻlini paxsa qshshb [kelin-larning
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ kattasi. Kichigi ham ovsinidan qolishmay, battar oʻchakishardi.. A. Koʻchimov, „Halqa“ .
2 Ovsinlar yoki qoʻshni xotinlar orasi-da bir-biriga nisbatan murojaatda ish-latiladi. - ◆ Oh, aylanay, ovsinjon, — dedi bir juvon kulgidan oʻzini tiyib, — koʻzimiz dovuchchada boʻlgan zamonlar qandoq zamonlar ekan-a? S. Zunnunova, „Olov“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОВСИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.