ozib-toʻzmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-zib—toʻz-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ozib, kasalmand holga kelmoq, ilgarigi holatini yoʻqotmoq. ◆ Bul-tur qishning boshlari boʻlsa kerak, kuch-quvvatini allaqanday koʻrinmas jonzot soʻrib olgandek, birdan ozib-toʻzib, tirsil-lagan yuzi, oyoq-qoʻlining terisi soʻlishib, rangi olindi, burungi gʻayratidan asar ham qolmadi. "Yoshlik" . ◆ Doʻstalining koʻziga ot bir zumda ozib-toʻzib ketgandek koʻrindi. T. Ashurov, „Oq ot“ .
</a>AY 94
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОЗИБ-ТЎЗМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.