paromchi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]pa-rom-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Paromni boshqaruvchi, parom haydovchi kishi. ◆ Chakmonini yelkaga tash-lab, qumgʻon tagiga oʻt qalayotgan paromchi chol ot dupurini eshitib, oʻrnidan turdi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ПАРОМЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.