parvo
Jump to navigation
Jump to search
[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
parvo
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
par-vo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. I — gʻamxoʻrlik; parvarish (tarbiya) qilish; himoya (qilish)] Kimsa yoki narsaga boʻlgan diqqat-eʼtibor, qiziqish, nazar-pisand, nazarga olish. ◆ [Oyxon:] Men seni suydim, oʻzgasiga ne parvoyim boʻlgay! Hamza, «Maysaraning ishi» .
- Parvo qilmoq yoki parvoyiga keltirmoq Diqqat-eʼtibor bermoq, diqqat-eʼtibor bilan qaramoq, nazar-pisand qilmoq. ◆ Anvar boʻlsa undan teskari burilib ketadigan boʻlib qoldi. Ammo Ashmardon parvo ham qil-masdi. Oʻ. Hoshimov, «Qalbingga quloq sol» . ◆ Shu masalada boshingizni toshga urib gapi-ring — parvoyiga keltirmaydi. Oydin, «Ikki koʻzi shunda» . Parvoyi falak (yoki palak) q. falak. ◆ Ovqat yeb, karavotga choʻzilgan Qud-ratjon parvoyi fashk, xirillab uxlab qoldi. Mirmuhsin, «Umid» . ◆ U esa parvoyi palak — quyosh botishini kutib, uyida oʻtirdi. T. Malik, «Shaytanat» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПАРВО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
parvo (koʻplik parvolar)
OʻTIL