parvo
Qiyofa
Pak qiz
Ot
[tahrirlash]parvo
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]par-vo
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]\f. I — gʻamxoʻrlik; parvarish (tarbiya) qilish; himoya (qilish)] Kimsa yoki narsaga boʻlgan diqqat-eʼtibor, qiziqish, nazar-pisand, nazarga olish. ◆ [Oyxon:] Men seni suydim, oʻzgasiga ne parvoyim boʻlgay! Hamza, „Maysaraning ishi“ .
- Parvo qilmoq yoki parvoyiga keltirmoq Diqqat-eʼtibor bermoq, diqqat-eʼtibor bilan qaramoq, nazar-pisand qilmoq. ◆ Anvar boʻlsa undan teskari burilib ketadigan boʻlib qoldi. Ammo Ashmardon parvo ham qil-masdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Shu masalada boshingizni toshga urib gapi-ring — parvoyiga keltirmaydi. Oydin, „Ikki koʻzi shunda“ . Parvoyi falak (yoki palak) q. falak. ◆ Ovqat yeb, karavotga choʻzilgan Qud-ratjon parvoyi fashk, xirillab uxlab qoldi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ U esa parvoyi palak — quyosh botishini kutib, uyida oʻtirdi. T. Malik, „Shaytanat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ПАРВО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ot
[tahrirlash]parvo (koʻplik parvolar)
OʻTIL