payvast

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pay-vast

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. ^ — bogʻlovchi; aloqa;

bogʻlanish; biriktirish, qoʻshish] Tutash, ulanib ketgan, birikkan. ◆ Payvast qoshlar.

m ◆ Yo yor, abroʻlaringda qalam izi deganim, Tugatmagan sheʼrlarimning shoni qoshingga payvast. A. Isroilov, „Biz dunyo odamlari“ . ◆ Negakim, nonni har qancha boʻlsa ham uyda yopib beradilar. Negakim, uch tandirda payvast non yopishmoqda. Hamza, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ПАЙВАСТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

payvast
связь; соединение, сцепление; примыкание; // соединённый; сцепленный; примыкающий; ◆ payvast imoratlar дома, примыкающие друг к другу.