pechan
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pe-chan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
PECHAN Bu sifat 'aylantir-' maʼnosini anglatadigan tojikcha pechon(i)dan feʼlining pechon hozirgi zamon asosiga (ТжРС, 304) teng
boʻlib, oʻzbek tilida o(â) tovushi a tovushiga almashtirilgan; 'inshi gapni urinlatadigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 582). Bu sifatdan oʻzbek tilida pechanlik oti hosil qilingan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ishni, gapni oʻrinlatadigan; usta, chechan. ◆ Ishga pechan. n ◆ Mulla Aʼzam hamma kallar singari gapga pechan, qochiriq gaplarni gapirib.. peshqadamlarni ham kul-dirar edi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПЕЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.