peshgir
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pesh-gir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. jX — oldini oluvchi, ogoxdantiruvchi; peshband, fartuk
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 esk. ayn. fartuk. ◆ Oziq-ovqat magazinlariga borib kelgan Xolisa beliga peshgir tutib, eri yoqtiradigan taom tayyorlashga kirishdi. S. Nurov, „Maysalarni ayozurmaydi“ . ◆ Zohidbir chekkada bosh irgʻab oʻtirdi. Eshikdan peshgir boylagan bir ayol bosh suqdi-yu, osh suzarga ruxsat soʻradi. M. M . Doʻst. Lolazor.
2 maxe. Temirchi va b. metallsozlar ish vaqtida tutib oladigan charm fartuk, peshband.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПЕШГИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.