peshtaham

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pesh-ta-ham

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. —

beodob, behayo soʻz aytuvchi] Ogʻziga kelgan nojoʻya, uyatli soʻzlarni qaytarmay aytavera-digan, ogʻzi buzuq kishi. ◆ Peshtaham odam, n Ha, atrofida bidʼatga mukkasidan ketgan besh-oʻnta nodon, igʻvogar, shilqim.. peshta-hamlariham bor. A. Muxtor, Opa-singillar.

Ogʻzini peshtaham qilmoq Uyatli soʻzlar aytmoq, soʻkinmoq. Qamchi: -Menimcha, bu toʻngʻiz yolgʻiz emas, sheriklari bor, — ◆ deganda, Qobil bir ijirgʻanib, yana ogʻzini peshtaham qshgdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

Antonimlari

ПЕШТАҲАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

peshtaham
сквернослов; ◆ ogʻzini peshtaham qilmoq сквернословить, говорить непристойности.