pichan
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]pi-chan
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]PICHAN ' oʻrib quritilgan oʻt', ' xashak1. Jayag— chilarning koʻpi .. halin p i ch a n ustiga yumalab uxlab qolishdi (Oybek). Bu ot qadimgi turkiy tilda 'kes—', ' oʻr—' maʼnosini anglatgan bich— feʼlidan
(Devon, II, 11; DS, 98) —(ä)n qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, II, 161); keyinchalik b undoshi p undoshiga al— mashgan: bich— + än = bichän > pichän.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Hayvonlarga ozuqa boʻladigan oʻt; oʻrib quritilgan oʻt; xashak. ◆ Bir bogʻ pi-chan. Pichan oʻrish mashinasi. m ◆ Oʻrtadagi uyulgan pichan gʻarami oldidan oʻtib, qorongʻi uyga kirdi. S. Zunnunova, „Olov“ . ◆ Tomga koʻp-roq pichan bosdi. E. Samandar, „Daryosini yoʻ-qotgan qirgʻoq“ . U ◆ bostirma devoriga behol suyanib qoldi. Ichkari quruq, pichan isi, ivi-gan ohak hidi kelardi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ПИЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.