pichir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pi-chir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Soʻzlovchi bilan tinglovchi-dan boshqa odam eshitmaydigan qilib, past ovoz bilan aytilgan ran, pichir-pichir, shi-vir-shivir. ◆ Gapning yomoni pichir, etning yomoni qichir. Maqol . ■■ ◆ Yonimda oʻtirgan ikki qizning pichiri qulogʻimga cha/shndi. M. Jaloliddinova, „Jurʼat“ .

2 Boshqalar eshitmaydigan darajada past ovoz. ◆ -Kasali nima ekan, ozib ketibdi kelinchak onamiz? — pichir bilan soʻradi Sa-limboyvachcha. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ПИЧИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

pichir
шёпот; перешёптывание; ◆ pichir bilan soʻramoq спросить шёпотом.