piq-piq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

piq—piq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Piq s. takr. ◆ Zarofat piq-piq yigʻlaganicha, uning yonidan oʻtib, eshikka kalit solib ochdi. S. Ahmad, „Saylanma“ . ◆ Bir zum tildan ayrilib, gung boʻlib qolgan olomon orasida piq-piq kulgi va gʻala-gʻovur koʻta-rildi. O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo“ . ◆ Ayo/i koʻylagi-ning yengi bilan koʻz yoshlarini artib, piq-piq yigʻladi. T. Malik, „Iblis devori“ .

Antonimlari

ПИҚ-ПИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

piq-piq
= piq.