piqillamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pi-qil-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Qulgi yoki yigʻi ara-lash qisqa, boʻgʻiq tovush chiqarmoq, “piq-piq” etmoq. ◆ Sotiboldi harchand oʻzini tutishga harakat qilsa ham boʻlmadi — piqillab kulib yubordi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Uzilgan qayishlarning ulogʻini ulogʻiga toʻgʻri qilib tikmoqda va piqillab, oʻpkamni tutib ololmay yigʻla-moqda edim. Gʻ. Gʻulom, „Tirilgan murda“ . ◆ Aziza yuzini kafti bilan yashirganicha, piqillab yigʻlab yubordi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПИҚИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.