piypalamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
piy-pa-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bosib-yanchib yoki urib-turtib ezgʻilamoq, ezmoq. ◆ Mard boʻlsang, toʻgʻrini emas, oʻgʻrini piypala. Maqol . n ◆ Agar Valiyev yomonlikka olsa, uni birpasdayoq piypalab tashlaydi. E. Usmonov, „Yolqin“ . ◆ Keyin birovlar konservani piypalab ketdi, birovlar uyda tartib oʻrnatishga unnadi. A. Muxtor, „Tugʻilish“ .
2 ayn. paypaslamoq 1.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПИЙПАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.