polkovnik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pol-kov-nik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
pol. polkovnik
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
harb. Pod-polkovnikdan yuqori, general-mayordan quyi ofitserlik unvoni va shunday unvonga ega boʻlgan harbiy kishi. ◆ Polkovnik baʼzan hikoya aytishdan toʻxtab qolardi. Har ikki-miz uchun ham bu sukunat choʻzilib ketganga oʻxshardi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Polkovnik soldat va ofitserlarning jangga tayyor-garligi qanday borayotgatigini tekshiradi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПОЛКОВНИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
polkovnik
воен. полковник; // полковничий; meditsina xizmati polkovnigi полковник медицинской службы.