pufak
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]pu-fak
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Suyuqlikda, suyuq massada kosil boʻladigan, ichi havo bilan toʻlgan shaffof sharcha. ◆ Sovun pufaklari. yash Payt bahor edi, Yomgʻir tushdi-da, Tomchidan ulkan Bir pufak shishdi. Nurbek .
2 Qaynoq suv va b. narsadan kuyish natijasida terida paydo boʻladigan, ichi suyukdikdan iborat ogʻriqli boʻrtiq, poʻr-sildoq.
3 anat. Odam va hayvonlar organizmida suyukdik tutib turuvchi yoki suyukdik toʻp-lanadigan yupqa qopchiq. Oʻt pufagi. Siy-dik pufagi. n Oʻrta miya pufagi odamda va yuqori hayvonlarda bosh miyaning nisbatan juda oz qismini hossh? qiladi. "Anatomiya".
2 Ichiga havo yoki yengil gaz toʻldirib shishirilgan, yupqa, choʻziluvchan narsa; shar. ◆ Birpasdan keyin lager ustida dumiga kattakon pufak bogʻlab olgan samolyot paydo boʻldi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ПУФАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ot
[tahrirlash]pufak (koʻplik pufaklar)