pushta

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

push-ta

Etimologiyasi

PUSHTA Bu ot 'orka', 'elkaning ostki kismi' maʼnosini anglatadigan tojikcha pusht otiga (ТжРС, 315) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ekinni sugʻorish uchun ochiladigan ariqsan ikki tomonga tuproq tortish natijasida hosil boʻladigan doʻnglik' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 608).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

1 [f. 4pushta, a,a. — bogʻ, bogʻlam; tepa-cha, doʻngcha; tuproq devor, gʻov; marza

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

q.x. Yonma-yon joʻyaklar orasidagi, odatda qator qilib ekin ekiladigan uzun yer boʻlagi, ekin palak otishi uchun qoldirilgan boʻsh joy. ◆ Qovun pushtasi. m ◆ Bir-ikki qadam yurgan-dan keyin esa, birdan pomidor pushtasida kundaday gʻoʻdayib turgan eriga bir qaradi-yu, yurishiniyam, yurmasiniyam bilmay qoldi. A. Koʻchimov, „Halqa“ . ◆ Qiz qoshiqday qora tufli-sining uchi bilan egat pushtasini shibbala-di. S. Nurov, „Maysalarni ayozurmaydi“ .

2 Ikki tok qatori orasidagi yoki ish-kom oʻrtasidagi boʻsh joy. ◆ Bogʻda sakkiz uzun ishkom, hammasining poyalari yaxshi ishlangan, pushtalari chopilgan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ПУШТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

pushta
1 грядка, верх грядки;
2 пустое место между виноградными шпалерами или между насаждениями фруктовых деревьев в саду.