pushta
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
push-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
PUSHTA Bu ot 'orka', 'elkaning ostki kismi' maʼnosini anglatadigan tojikcha pusht otiga (ТжРС, 315) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ekinni sugʻorish uchun ochiladigan ariqsan ikki tomonga tuproq tortish natijasida hosil boʻladigan doʻnglik' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 608).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
1 [f. 4pushta, a,a. — bogʻ, bogʻlam; tepa-cha, doʻngcha; tuproq devor, gʻov; marza
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
q.x. Yonma-yon joʻyaklar orasidagi, odatda qator qilib ekin ekiladigan uzun yer boʻlagi, ekin palak otishi uchun qoldirilgan boʻsh joy. ◆ Qovun pushtasi. m ◆ Bir-ikki qadam yurgan-dan keyin esa, birdan pomidor pushtasida kundaday gʻoʻdayib turgan eriga bir qaradi-yu, yurishiniyam, yurmasiniyam bilmay qoldi. A. Koʻchimov, „Halqa“ . ◆ Qiz qoshiqday qora tufli-sining uchi bilan egat pushtasini shibbala-di. S. Nurov, „Maysalarni ayozurmaydi“ .
2 Ikki tok qatori orasidagi yoki ish-kom oʻrtasidagi boʻsh joy. ◆ Bogʻda sakkiz uzun ishkom, hammasining poyalari yaxshi ishlangan, pushtalari chopilgan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПУШТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.