qabih

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qa-bih

Etimologiyasi

arab. – jirkanch, yaramas; dagʻal; qoʻpol; axloqsiz;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Axloq-odob, insoniylik qoidalari talabiga zid; jirkanch, razil, yaramas. ◆ Qabih ish. Qabih odam. ◆ Gʻulomjon bu qabih nayrangbozlikdan qattiq gʻazabga kelsada, oʻzini ogʻir tutib, ogʻir soʻzlashga harakat qildi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“ ◆ Ichkilikbozlik koʻplab qabih jinoyatlar manbaidir. Gazetadan.

Antonimlari

ҚАБИҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qabih
гадкий, отвратительный; гнусный, подлый, мерзкий; ◆ qabih ish отвратительный поступок; ◆ qabih odam подлый человек, негодяй.