qalami
Qiyofa
qalami I
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qa-la-mi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]a. + f. — qalamga alo-qador; qalamga oʻxshash; qalamda bajaril-gan
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Qoʻlda toʻqilgan, tagi oq yoʻl-yoʻl gulli ip mato. ◆ Bir koʻylaklik qalami. n ◆ Oyogʻiga koʻn etik, egniga chiy alakdan yaktak toʻn, qalami ishton berdi. M. Ismoiliy, „Fargʻo-na t“ . o.
- Qalami doʻkon Qalami toʻqiladigan doʻ-kon, dastgoh. ◆ Normatparang oʻzi kosib, lekin uni qalami doʻkondan emas, koʻknoridan boyi-gan deyishadi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]qalami II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qa-la-mi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Sopol buyumlarga qalam yordamida chizib, bezak ishlash usuli hamda shu usulda yaratilgan bezak, naqsh.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚАЛАМИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qalami I
уст. рукописный (о книге).
qalami II
пестрядь (полосатая бумажная материя); ◆ qalami koʻylak рубашка из полосатой бумажной материи.
qalami III:
◆ qalami moʻy уст. кисть; ◆ Shoir oʻrnidan turib, tokchadan qalami moʻy va qogʻoz oldi (Ойбек, «Навоий») Поэт встал с места, взял с полки кисть и бумагу.