qaldiramoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qal-di-ra-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Qaldir-quldur ovoz chiqarmoq. ◆ Momaqaldiroq qaldiradi. sht Oyogʻimiz tagida yotgan uzun temir quvur qaldirar edi. Sh. Gʻulomov, „Inson qoʻli gul“ .
- Tili qaldiramoq Meʼyorida gapirolmay qolmoq; gʻulduramoq. [◆ Solijon\ Yana bir nima demoqchi boʻldi-yu, biroq tili ogzida qaldirab: -Meni kechiring, — deb qoʻya qoldi. J. Abdullaxonov, „Toʻyga kelinglar“ . Ruzvon xola koʻz oʻngiga qurʼon keldi-yu, tili qaldi-rabqoldi. M. Ismoiliy, Fargʻona t. o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАЛДИРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.