qanshar
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qan-shar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Burunning ikki qosh oʻrta-sidagi yuqori qismi. ◆ Qanshari past, n ◆ Qansharida koʻzoynak ham paydo boʻlib qo-libdi. S. Anorboyev, „Guldasta“ . Oyna opa ich-ki bir titroq tovush bshshn ingrandi. Qan-sharida ikki qat ajin boʻrtdi. Sh. Xol-mirzayev, Toʻlqinlar. ◆ Butoqlarga qanshari-ni ursinmi, peshonasinimi? I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
2 koʻchma kam qoʻll. Narsalarning "pesho-nasi", oldinga turtib chiqqan joyi. Yuzaki Karaganda, bu kashfiyot dizel traktori-ning kanshariga ulab qoʻyilgan qandaydir ortiqcha daxmazadan hech farki yoʻq. J. Abdullaxonov, Yoʻl. ◆ Koʻzga tashlanadigan bir tepalikning qansharini tushirib yubordi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАНШАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qanshar
переносица.