qashshoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qash-shoq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻta kambagʻal, faqir; faqirona. ◆ Qiziq ekansan.. bu yerdagilar hammasi gadoydan non tilaydigan qashshoqlar.. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Oʻshning baland-past loy tomlari shahardagi qashshoq hayotning guvohidek mungʻayib turibdi. S. Karomatov, „Oltin qum“ . ◆ Roʻzimatning otasi juda qashshoq yashar, meshkobchilik bilan kun koʻrib, oilasini boqolmas edi. Tuygʻun, „Shoir haqida haqiqatlar“ .

Antonimlari

ҚАШШОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

qashshoq

Ruscha _ru

qashshoq
бедный, нищий; // бедняк, голодранец.