qasos

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qa-sos

Etimologiyasi

arab. – oʻch olish; oʻch, intiqom; jazo(lash);

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yomon, nomaqbul ish, qilmish uchun javob qaytarish maqsadi, shunga qaratilgan niyat; shu maqsaddagi ish, harakatning oʻzi; oʻch. ◆ U qasos oʻtida yonayotgan kishilarni bazoʻr toʻxtatib qoldi. H. Gʻulom, „Mashʼal.“ ◆ Yoʻq, men taʼna qilmayman. Koʻrsin, kuyib oʻlsin. Shuning oʻzi qasos boʻladi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar.“

Qasos olmoq Qasos tarzidagi ish, harakatni amalga oshirmoq. ◆ Shuncha koʻrgiliklari uchun eridan qasos olishga ahd qildi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol.“ ◆ Yovlarimdan qasos oldim. Uyga gʻalaba bilan qaytib keldim. Nazarmat, „Joʻrlar baland sayraydi.“ ◆ Zumrad, sening har tomchi yoshing uchun Shirmonxonga oʻxshaganlardan qasos olaman. S. Zunnunova, „Gulxan.“

Antonimlari

ҚАСОС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qasos
месть, мщение, отмщение; ◆ qonli qasos кровная месть; ◆ qasos olmoq мстить; ◆ dushmandan qasos olmoq отомстить врагу; ◆ qasos oluvchi мститель.