qaviq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qa-viq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Chok turi; qaviladigan nar-salar (toʻn, doʻppi, koʻrpa va sh.k.)ning ikki tomoniga oʻtkazib tikilgan choki. ◆ Yirik qa-viq. Guldor qaviq. n ◆ Eʼzozxon paranji ichidan boshini koʻtarib qaradi, Razzoqning ixcham kirza etigini, mayda qaviq paxta-lik shimini koʻrdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
2 Qavish ishi. ◆ Qaviqni oʻrganmoq. n ◆ Unsin xola qizining uch yangi koʻrpasini qop-lab, qaviqdan chiqardi. A. Hayitmetov, „Unsin xola“ . ◆ Qoʻliga igna kirgani bahona boʻldi-yu, yuragiga sigʻmayotgan qaviqni ham yi-gʻishtiribqoʻydi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚАВИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qaviq
стежки, стёжка; // стегальный; ◆ mayda qaviq мелкая стёжка; ◆ qaviq ip кручёные нитки для стёжки (напр. ватных одеял); ◆ qaviq nina стегальная игла.