qirgʻich
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qir-gʻich
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Meva va sabzavot etini qi-rish uchun ishlatiladigan tishli roʻzgʻor buyumi. ◆ Qirgʻich bilan qovoq qirmoq. yat Yosh-lar kabob chaynaishpti, men boʻlsa, qovunni qirgʻichda qirib yedim. I. Rahim, „Ixlos“ .
2 Qirib, tarashlab tozalash uchun ishlatiladigan tigʻli asbob. ◆ Mana bu joyni avval poʻlat qirgʻich bilan tozalamabsiz-da. A. Muxtor, „Davr mening takdirimda“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИРҒИЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qirgʻich
1 особая металлическая ложка с зубчатыми краями для растирания, размельчения тыквы, дыни;
2 тёрка.