qirilmoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qi-ril-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Qirmoq fl. oʻzl. va majh. n. ◆ Uning qir-dala yerlarida toblangan qorama-gʻiz va doimo qirilgan toza yuzi koʻz oldidan lip etib oʻtdi. Shuxrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Ziyodilla tomogʻi qirilib, quruq yoʻtaldi, koʻkragini stolga bosib, oʻyga toldi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . -Ilgari faqat seldan emas, qurgʻoqchilik ofatidan ham odamlar qiri-lardi, ekinlar nobud boʻlardi.. — dedi Bobo-qul ota. H. Nazir, Soʻnmas chaqmoqlar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚИРИЛМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.