qirindi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qi-rin-di

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Yoʻnish, randalash natijasida hosil boʻladigan yupqa lenta yoki qipiq shaklidagi chiqit. ◆ Yogʻoch qirindisi. m ◆ Kolya gapga aralashmay, jingala-jingala qirindilar sachratib, taxtacha ustidan randa yuritardi. H. Nazir, „Soʻnmas chaq-moqlar“ . ◆ Mixaylov randalayotgan temirdan chiqqan qirindi payrahaga oʻxshab buralib.. yerga tushar edi. N. Safarov, „Saodatning qissasi“ .

2 Teri, ichak va shu kabilarni qirib tozalash natijasida hosil boʻladigan chiqit.

Ichidan qirindi oʻtmoq 1) qattiq tashvishlanmoq, talvasaga tushmoq. ◆ Ichlaridan qirindi oʻtib ketgan.. boylarning.. maq-tanishlari dehqonlarga qattiq dard qil-di. "Mushtum"; 2) qattiqalam qilmoq . ◆ Poch-tachining [moʻysafidlarga] shaldiroq cher-vonlarni sanab berib ketayotganini koʻrgan Boʻrixoʻjaning ichidan qirindi oʻtmay qol-madi. Mirmuhsin, „Chiniqish“ .

Antonimlari

ҚИРИНДИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qirindi
1 оскрёбки, поскрёбки;
2 стружка; опилки; ◆ metall qirindisi стружка или опилки металла;
3 табачная зола, оставшаяся в трубке или кальяне; ◆ 

• ichidan qirindi oʻtib yuribdi он очень переживает; у него на сердце кошки скребут.