qirishtirmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qi-rish-tir-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
1 Obdan qirib, qir-tishlab tozalamoq yoki toʻplamoq. Joʻraxon
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ Yengini shimardi, belkurakni olib, ajriqni qirishtira boshladi. A. Muxtor, „Opa-sin-gillar“ . ◆ Qani endi, oʻsha kunlarni mutlaqo unutib, xotiradan oʻchirib, qirishtirib tashlashning iloji boʻlsa! A. Muxtor, „Davr mening taqdirimda“ .
2 koʻchma s.t. Borini yigʻmoq, toʻplamoq. ◆ Qirishtirib oʻn soʻm amalladik. m ◆ [Mul-ladoʻst:] Mendaqa moʻmin-musulmon bu dunyo-u dunyoni qirishtirsa chiqmaydi. Hamza, „May-saraning ishi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИРИШТИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.